وب لاگ رسمی رادیو کودک

آیا دارو درمانی در درمان لکنت کمک کننده است؟

بصورت کلی دارو درمانی در مراحل اولیه به هیچ عنوان توصیه نمی شود، کار درمانی، گفتار درمانی و همراهی خانواده ها همگی از بهترین روش های درمان هر نوع اختلالی در کودکان هستند.

دارو هیچ تاثیری در اختلال مرتبط با لکنت کودکان ندارد، مگر اینکه دارو بتواند روی موردی که باعث مشکل در اختلال کودک می شود تاثیر بگذارد.

نکات ارتباط با کودک دارای اختلال لکنت در گفتار

اگر ما را تا بدینجا دنبال کرده باشید، رادیوکودک تاکید فراوانی بر همراهی خانواده ها با کودک دارای اختلال دارد و هر نوع درمانی بدون همراهی خانواده ها را عملا مسئله ای بسیار یک طرفه و بی فایده می داند. در صورتی که کودک نسبت به مشکل گفتاری اش حساس شود، مشکلات او در صحبت کردن تشدید خواهد شد.

اگر کودک در معرض تمسخر همسن و سالان یا خانواده خود قرار گیرد، حرف نمی‌زند و این عاملی برای تشدید لکنت زبان می‌شود. نباید کودک دچار استرس شود، استرس موجب می‌شود تا کودک اختلال گفتاری خود را همچنان پنهان کند و حرف نزند.

در برخی مواقع اختلال های کوچک با رفتارهای وسواسی خانواده ها به مسئله ای بغرنج تبدیل می شود.

• از تکمیل کردن جملات آنها بپرهیزید.
• به او فرصت بدهید و به هیچ وجه وسط حرفش نپرید.
• نگویید سریعتر یا آرام تر حرف بزند.
• با او ارتباط چشمی داشته باشید و با علاقه صحبت هایش را پیگیری کنید.
• با او آرام و شمرده صحبت کنید .
• از عبارات کوتاه و ساده استفاده کنید.
• تند و سریع حرف نزنید زیرا اینگونه او را آشفته و گیج می کنید.
• مطمئن بشوید که حرف شما را فهمیده است و منتظر پاسخ و واکنش او باشید.
• محیطی آرام و بدون فشار برای صحبت کردن کودک کنید.
• با کودکتان آرام صحبت کنید.
• کودک را به حرف زدن میان جمع خانواده تشویق کنید و به او بگویید دقیق به صحبت دیگران گوش دهد.
• درباره موضوعات مختلف و آشنا برای کودک مثل آشپزی، بازی کردن، رفتن به پیش دبستانی، کتاب های داستانی اش و… برای کودک صحبت کنید.
• صحبت کردن کودک را متوقف نکنید و از وی انتقاد نکنید.

شخصی که دچار لکنت است چه باید بکند؟

• باید آهسته و آزاد صحبت کند و حروف صدادار را بکشد.
• در بخش قبلی مربوط به لکنت زبان در نمناک هم توضیح دادیم که از روی کلمات با حرکات شل و سبک لبها بگذرد.
• ازبیان برخی کلمات فرار نکند و از جایگزینی کلمات خودداری کند.
• تکرار کلماتی که بیان شده کمکی نمی کند.
• با مخاطب ارتباط چشمی برقرار کند.
• گهگاه در صحبت لکنت عمدی ایجاد کند! با قطع و تکرارعمدی احساس کنترل بهتری را بر روی تکلم در لحظه های حساس می توان پیدا کرد.
• در پی تجزیه و تحلیل مسائلی که لکنت را بیشتر می کند، باشد.
• هدف او باید تکلم سلیس تر و بهتر باشد نه تکلم بی عیب و نقص و ایده آل.
• هرگز لکنت خود را پنهان نکند بلکه با آن مواجه شود.
• اگر دچار اضطراب و تنش شدند، آن را طبیعی تلقی کنند و از آن خجالت نکشند.
• زمانهایی که دچار لکنت بیشتر می شوند فراموش کنند .
• مواقعی را که در صحبت کردن موفق هستند بخاطر بسپارند.

علت بروز لکنت زبان ناگهانی در کودکان

لکنت ناگهانی زبان در کودکان احتمالا به علل روانشناختی مانند ترس و وحشت ناگهانی بازمی گردد و معمولا بعد از مدتی به طور خودبه خود رفع می شود.

لکنت ناگهانی زبان اغلب ناشی از یک واقعه ترسناک برای کودک یا فرد بزرگسال است و لازم است او از محیط هایی که باعث وحشتش می شود دور نگهداشته شود.

اختلال لکنت زبان شاید برای هفته ها و یا سال ها در فرد باقی بماند. لکنت ناگهانی زبان اگر چه یک موضوع نگران کننده برای والدین می باشد اما در اکثر کودکان بدون نیاز به مراجعه به متخصص و به مرور زمان بهبود پیدا می کند. با این حال برای برخی ها این اختلال می تواند مادام العمر بوده و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد فرد در مدرسه و یا محیط کار شود. داشتن اطلاعات کافی و روش برخورد با این اختلال می تواند کمک بزرگی به رفع آن کند.

چه زمانی باید از درمانگر لکنت زبان کمک بخواهیم؟

بروز لکنت ناگهانی زبان در کودکان باعث ایجاد نگرانی ها و ناراحتی های فراوانی در والدین می گردد. در اغلب کودکان مبتلا به لکنت زبان قبل از 5 سالگی لکنت زبان به خودی خود از بین می رود و نیاز به هیچگونه مداخلات درمانی مانند گفتار درمانی ندارد. اما اگر لکنت زبان مدام اتفاق می افتد و همراه با حرکات صورت و بدن است بهتر است که برای ارزیابی شرایط کودک به یک گفتار درمان مراجعه نمایید. مخصوصا اگر کودکتان 5 ساله شده و علایم زیر را از خود نشان می دهد:

• زمانیکه تکرار کل کلمات یا جملات برای کودک سخت می شود.
• زمانیکه کودک کلمات را بیشتر از قبل می کشد.
• زمانیکه صحبت کردن برای کودک بسیار سخت و محدود می شود.
• زمانیکه متوجه می شوید کشش بعضی از عضلات صورت بیشتر شده است.
• زمانیکه کودک سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به حرف زدن دارد اجتناب کند.
• زمانیکه کودک کلمه ای را از ترس لکنت زبان عوض می کند.
• زمانیکه مشکلات زبانی دیگری نیز همراه با لکنت مشاهده نمایید.

---

 

لکنت زبان در بزرگسالان

لکنت زبان در هر سنی ممکن است برای فرد رخ دهد. این اختلال گفتاری بیشتر در کودکان شایع است و در سنین پایین درمان آن سخت است. اما در کودکان بالای شش سال و بزرگسالان ممکن است بدون درمان خاصی لکنت برطرف شود.

به گزارش سرویس بازار ایسنا، بنابر اعلام سایت سابلیمیران، لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان یکی از موارد شایعی است که ممکن است هر فردی به آن دچار شود و سن و جنس خاصی را در بر نمی‌گیرد. لکنت در بزرگسالان به صورت گرفتگی زبان خود را بروز می‌دهد و در موقعیت‌های خاص در ادای برخی از کلمات فرد دچار مشکل می‌شود. اغلب بزرگسالانی که در ادای برخی از کلمات مشکل دارند در ارتباطات خود سعی می‌کنند از کلمات جایگزین استفاده کنند تا لکنت خود را پنهان کنند، حتی برخی افراد تا حد امکان سعی می‌کنند از صحبت کردن دوری کنند.

مشکلات لکنت زبان در بزرگسالی

لکنت زبان در بزرگسالی می تواند منجر به مشکلات زیر شود:

• مشکل در ارتباط گیری با دیگران
• اضطراب هنگام صحبت با دیگران
• اجتناب از صحبت کردن در شرایطی که نیاز به صحبت کردن است
• کاهش مشارکت اجتماعی
• مورد زورگویی، تمسخر و یا طعنه دیگران واقع شدن
• عزت نفس پایین
• درمان لکنت زبان در بزرگسالی

علت لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان

علت لکنت زبان در کودکان معمولا ناشی از شکل نگرفتن مسیرهای عصبی مغز است که با بزرگ شدن کودک به تدریج درمان می‌شود. اما بزرگسالان هم در مواردی به لکنت زبان دچار می‌شوند که لکنت اکتسابی یا دیررس می‌گویند. این نوع لکنت اغلب در اثر سکته‌های مغزی ایجاد می‌شود، حتی عواملی مانند ضربه به سر و مسائل عاطفی منجر به ایجاد لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان می‌شود.

از عوامل مهمی که باعث ایجاد لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان می‌شود می‌توان به فشارهای عصبی، کم بودن میزان اعتماد به‌نفس، خجالتی بودن فرد؛ عدم تمرکز و عدم توانایی برقراری روابط با دوستان را نام برد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که افراد بالغی که عصبی، خجالتی، پرخاشگر، احساساتی و ناپایدار هستند، بیشتر به لکنت دچار می‌شوند. این مورد به همین ترتیب در میزان خود دوستی و اعتماد به نفسشان هم دچار مشکل می‌شوند. بنابرین برای از بین بردن آن باید فرد از نظر ذهنی و درونی خود را به سطح خوبی برساند تا بتواند این موانع را که بر گرفتگی زبان می‌افزایند، از میان بردارد.

پیش‌بینی اینکه آیا لکنت زبان در کودک برای مدت طولانی ادامه دارد، خیلی حیاتی و ضروری است. این کار را به صورت دقیق با استفاده از آزمایش‌، مشاهده و مصاحبه‌ انجام می‌دهند. اما پیش‌بینی احتمال اینکه لکنت زبان در یک کودک بزرگ‌تر یا بزرگسال برای طولانی‌مدت به صورت مداوم ادامه دارد، آنچنان اهمیتی ندارد چون به احتمال زیاد مشکل به اندازه‌ای طولانی بوده است که دیگر نیازی به پیش‌بینی نیست و فرد باید در اولین فرصت به درمان اقدام کند.

لکنت از کودکی شروع می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی ادامه داشته باشد. به طور میانگین بر اساس تحقیقات انجام شده از هر صد بزرگسال یک نفر به اختلال لکنت زبان دچار است و میزان شیوع آن در مردان 3 تا 4 برابر زنان است. همچنین اختلال لکنت زبان در همه فرهنگ‌ها و گروه‌های اجتماعی وجود دارد و مختص قشر خاصی نیست.

از دلایل دیگر لکنت زبان در بزرگسالی نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد

• لکنت زبان عصبی
• لکنت در اثر مصرف دارو
• لکنت در شرایط پر استرس
• بروز مجدد لکنت زبان کودکی
• دلایل فردی و شخصی
• مشکلات لکنت زبان در بزرگسالی

درمان لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان

در درمان لکنت زبان از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که برخی از این روش‌ها مبتنی بر کنترل و نظارت بر سرعت گفتار بوده و برخی دیگر مبتنی بر اصلاح گرفتگی زبان است.

در روش کنترل سرعت گفتار از جملات کوتاه استفاده می‌شود و فرد سعی می‌کند با سرعت پایین جملات را بیان کند. هر چه قدر سرعت بیان پایین باشد، فرد راحت‌تر می‌تواند کلمات را ادا کند. همچنین در این روش حروف صدادار کشیده بیان می‌شود تا فرد بدون وقفه حرف بزند. در روش فوق تنفس فرد نیز کنترل می‌شود و با تنظیم تنفس شرایط گفتار فرد بهبود می‌یابد.

در روش اصلاح گرفتگی زبان، سعی می‌شود گفتار و بیان فرد اصلاح شود و با کاهش اضطراب و ترس فرد درمان را در چهار مرحله (کشف و شناسایی – از بین بردن حساسیت – اصلاح و تثبت ) به سرانجام می‌رسانند.

مراحل درمان کامل لکنت زبان بزرگسالان در مراکز درمانی

• 1-بررسی لکنت زبان، شخصیت و رفتار فرد
• 2- واکاوی شکل مواجهه فرد با لکنت زبان خود، محیط اطراف، اعضای خانوادگی و اعضایی که به دنبال درمان هستند.
• 3- واکاوی امکانات رفت‌وآمدی، مجموعه علایق و اهداف، شیوه و منش زندگی و نیز میزان جدیت و پیگیری فرد و اعضا اصلی وابسته به او.

آیا لکنت زبان خطرناک است

یکی از عامل های لکنت زبان، ژنتیک است. خطر لکنت زبان در بین خویشاوندان درجه اول مبتلا به این اختلال با شروع کودکی بیشتر از سه برابر خطر در کل جمعیت است.

همچنین لکنت زبان یا عدم فصاحت علاوه بر اینکه جلوه ای از بیماری است، استرس و اضطراب می توانند آن را تشدید کنند. عامل دیگر تأثیر گذار در این اختلال، کمبودهای حسی است.

لکنت زبان می تواند با اختلال شنوایی، کمبود حسی دیگر یا کمبود گفتاری- حرکتی ارتباط داشته باشد. لکنت زبان می تواند به عنوان عارضه جانبی دارو روی دهد و ممکن است به وسیله رابطه زمانی با قرار گرفتن در معرض دارو، تشخیص داده شود.

چند نکته درباره لکنت زبان

• لکنت زبان مهم ترین و متداول ترین اختلال تکلمی است که عمدتاً در دوران خردسالی و معمولاً از سنین 2 تا 4 سالگی شروع می‌شود.
• در بدو ورود به مدرسه در زمان 6 تا 8 سالگی، به لحاظ ویژگی‌های عاطفی و سازگاری اجتماعی خاص کودک، این دوره موقعیت برای بروز لکنت زبان در میان کودکان مستعد را فراهم می کند، البته دوران بلوغ می تواند کودک را به سمت این اختلال سوق دهد.
• در واقع سن، شرایط و ویژگی‌های بلوغ نیز احتمالاً در تغییر شکل یا تشدید لکنت مؤثرند.
• لکنت زبان در پسران 70 درصد و در دختران 30 درصد شایع است.